Mission Beach - Dunk Island - SKYDIVE
6 maart 2016 - Mission Beach, Australië
Mission Beach
Bye bye cairns, see ya in the future! What a nice place to stay for a while.. off we go to mission beach, skydiving will be done on sunday, 6th of March.
Skydiven
De vooruitzichten waren ronduit bagger, het weer was tropisch met veel regen. Niet zo gek natuurlijk wanneer je je bedenkt dat je in het regenseizoen aan de rand van het regenwoud bivakkeert. Het hostel, absolute backpackers, is prima maar een tikkie saai. Vrijdag heb ik na aankomst dus heerlijk kunnen relaxen en even goed bij kunnen slapen. Door het slechte weer zag het er naar uit dat de ferrie richting Dunk Island niet zou vertrekken. Later bleek dit inderdaad het geval maar dan met een hele andere reden: Een van de familieleden was afgelopen week gaan duiken maar niet meer boven water gekomen. Later zijn enkele onderdelen van zijn diving gear gevonden en kon er geconcludeerd worden dat hij het ongelukkige slachtoffer is geworden van een shark attack.. daar hij op 33 meter diepte aan het duiken was bij een wrack en ik de SS Yongala nog ga duiken op 27 meter diepte is dat wel even extra schrikken! Ervan uitgaande dat mij niets zal overkomen kon ik me dus rustig op gaan maken voor "Sunny Sunday", de dag dat hopelijk de zon weer gaat schijnen (ondanks de belabberde vooruitzichten) voor de skydive!! Zondag werd ik wakker, het was 6 uur s'morgens en de lucht was ongekend, strak blauw! Daar kwamen de zenuwen toch een beetje opzetten. Ik werd opgehaald en naar het skydive centrum gebracht. De zon scheen maar de bewolking nam toe. Na enkele onzekere minuten of de sprongen door konden gaan werd het groene licht gegeven! Ondanks mijn plaatsing in groep 3 van de dag, dat ik daardoor nog 2 uur moest wachten en het weer gelukkig alleen maar beter werd, werd het nu toch echt spannend en voelde ik de adrenaline al pompen. Daar zijn ze, 10:45 pm, harnas in, bus in en klaar om te vertekken! In een klein vliegtuigje stegen we door de regen en wind op tot een hoogte van 14000ft. De polsmeter van de instructor liet trouwens zien dat we op zo'n 5000 meter zaten, zo'n 16000ft. De rest is geschiedenis en vooral een ongekend positieve ervaring, ik dacht dat het 25 meter onder het zeeniveau rustig en indrukwekkend was maar op enkele kilometers hoogte was het pas écht adembenemd!
Bye bye cairns, see ya in the future! What a nice place to stay for a while.. off we go to mission beach, skydiving will be done on sunday, 6th of March.
Skydiven
De vooruitzichten waren ronduit bagger, het weer was tropisch met veel regen. Niet zo gek natuurlijk wanneer je je bedenkt dat je in het regenseizoen aan de rand van het regenwoud bivakkeert. Het hostel, absolute backpackers, is prima maar een tikkie saai. Vrijdag heb ik na aankomst dus heerlijk kunnen relaxen en even goed bij kunnen slapen. Door het slechte weer zag het er naar uit dat de ferrie richting Dunk Island niet zou vertrekken. Later bleek dit inderdaad het geval maar dan met een hele andere reden: Een van de familieleden was afgelopen week gaan duiken maar niet meer boven water gekomen. Later zijn enkele onderdelen van zijn diving gear gevonden en kon er geconcludeerd worden dat hij het ongelukkige slachtoffer is geworden van een shark attack.. daar hij op 33 meter diepte aan het duiken was bij een wrack en ik de SS Yongala nog ga duiken op 27 meter diepte is dat wel even extra schrikken! Ervan uitgaande dat mij niets zal overkomen kon ik me dus rustig op gaan maken voor "Sunny Sunday", de dag dat hopelijk de zon weer gaat schijnen (ondanks de belabberde vooruitzichten) voor de skydive!! Zondag werd ik wakker, het was 6 uur s'morgens en de lucht was ongekend, strak blauw! Daar kwamen de zenuwen toch een beetje opzetten. Ik werd opgehaald en naar het skydive centrum gebracht. De zon scheen maar de bewolking nam toe. Na enkele onzekere minuten of de sprongen door konden gaan werd het groene licht gegeven! Ondanks mijn plaatsing in groep 3 van de dag, dat ik daardoor nog 2 uur moest wachten en het weer gelukkig alleen maar beter werd, werd het nu toch echt spannend en voelde ik de adrenaline al pompen. Daar zijn ze, 10:45 pm, harnas in, bus in en klaar om te vertekken! In een klein vliegtuigje stegen we door de regen en wind op tot een hoogte van 14000ft. De polsmeter van de instructor liet trouwens zien dat we op zo'n 5000 meter zaten, zo'n 16000ft. De rest is geschiedenis en vooral een ongekend positieve ervaring, ik dacht dat het 25 meter onder het zeeniveau rustig en indrukwekkend was maar op enkele kilometers hoogte was het pas écht adembenemd!
